تعیین و تحلیل سطوح توسعه یافتگی شهرستان‌های استان اردبیل

به کارگیری معیارها و روش­های کمّی برای سطح بندی سکونتگاه­های انسانی در سیستم فضایی مناطق از سویی منجر به شناخت میزان نابرابری نقاط سکونتگاهی شده و از سوی دیگر معیاری جهت تلاش در راستای کاهش و رفع نابرابری های موجود میان آن­ها محسوب می­گردد. به منظور حل مسائل ناشی از عدم تعادل­های منطقه­ای، گام نخست شناخت و سطح بندی مناطق از نظر میزان برخورداری در زمینه­های مختلف می­باشد. در این پژوهش با به کارگیری هشت شاخص جهت بررسی توسعه یافتگی در چارچوب آنالیز تاپسیس (TOPSIS) اقدام به سطح بندی درجه توسعه یافتگی شهرستان­های استان اردبیل شده است. روش کار این تحقیق توصیفی-تحلیلی می­باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شهرستان­های استان اردبیل می­باشد. در این سطح بندی،  شهرستان خلخال با ضریب توسعه یافتگی 72/0 برخوردارترین و شهرستان­های بیله سوار، پارس آباد، مشکین شهر و نیر با ضریب توسعه یافتگی به ترتیب 07/0 و 33/0 و 27/0 و 25/0 جزو محروم ترین شهرستان­های استان شناسایی شده­اند. هم چنین با توجه به یافته­های این تحقیق، مشاهده می­شود که شهرستان­های اردبیل، سرعین، نمین وکوثر جزو مناطق نیمه برخوردار طبقه بندی شده­اند. بر پایه این تحقیق الگوی مرکز- پیرامون بر ساختار فضایی شهرستان­های استان اردبیل حاکم است.